Vanaf 1 april
zwelt ons durp stevig aan met tijdelijke
inwoners. Mensen die dan graag ien ons durp
willen wonen, recreëren en boodschappen doen.
Wat trekt ze naar Gendt? Om antwoord te vinden
zoekt GuG deze mensen op. In hun caravan, tent
of camper op camping Waalstrand van Roger Cornelissen en Anciëlla Tap.
Theo en Diny
Theo Janssen is
buiten bezig. Diny doet in de caravan de vaat en
brengt de keuken op orde. Ze zijn vandaag
aangekomen. De voortent ligt nog ingepakt op de
grond. Op plaats 89, direct aan de Waal. Het
echtpaar van ‘jong zeventig’ komt uit Neerbosch
Oost in Nijmegen. Het Gendts vakantieverblijf
duurt drie weken. In de zomer komen ze terug
voor een langere periode.
Op de eerste dag
is er veel te doen, maar druk zijn op de camping
bestaat niet. Een onaangekondigde ontmoeting
brengt ze niet in verwarring. Diny pakt het
bakoventje uit de doos en steekt van wal. Wat
een luxe hè, zegt ze bijna verontschuldigend.
Camping Waalstrand kwam in 2003 in beeld toen
hun dochter binnenkort zou moeten bevallen. Om
toch op vakantie te kunnen was een camping
dichtbij hun dochter in Bemmel een must. Voordat
kleinzoon Friso werd geboren, waren ze al
verknocht aan Waalstrand. De rust en boten, En
dat is ons zo goed zo bevallen, dat we nergens
anders meer naar toe willen, zegt Diny met een
lach.
Pensionado’s
De Waal roept bij
de jonge pensionado’s uit Nijmegen van alles op.
Diny staat nog steeds aan het aanrecht. “Moet je
eens naar buiten kijken. Daar komen wij voor.
Meestal staan we op 105, natuurlijk ook aan het
water.” Op de vraag of ze ‘last’ heeft van de
scheepsmotoren begint ze te lachen. “Nee zeg,
wij slapen er zelfs op. Heerlijk.”
|
Diny loopt naar
buiten om het gesprek samen met Theo voort te
zetten. Kamperen aan de Waal is het ultieme
genot, zo lijkt het. Theo beschrijft schepen met
oude dieselmotoren die een nostalgische stampend
geluid geven. Tsjechische schepen voldoen
volgens hem nog aan het ‘mooie geluid’.
De nostalgie gaat nog even verder. Vroeger
gingen nagenoeg alle schepen bij het vallen van
de avond voor anker. Het geluid van een
ratelende ankerketting was toen een dagelijks
geluid. Het gebruik van de radar heeft er een
eind aan gemaakt. Toch zijn er nog schepen die
voor anker gaan. Pal voor camping Waalstrand.
“Als we dat horen, gaan we het bed uit”, zegt
Diny enthousiast.
Hoog water
Vorig jaar was het op de camping minder, zo
begint Theo. Toen werden ze verrast door de
wassende rivier en moesten ze noodgedwongen twee
keer verkassen naar een droge staanplek. Het was
ook spannend, zegt Theo. “Diny knikt. “Je ziet
dan dat de rivier onvoorspelbaar is.” Het hoge
water Ze waren een geweldige ervaring rijker.
Naast de Waal is
de Gendtse polder voor Theo een paradijs.
Dagelijks maakt hij zijn rondje. “Als ik ’s
morgens om vijf uur of half zes wakker word, dan
gaat het bij me kriebelen.”
Ook het dorp bevalt ze. Er is in het dorp van
alles te krijgen, zegt Theo. Een gezellig dorp
met gemoedelijke mensen, vult Diny aan. Kortom,
Gendt is zeker de moeite waard voor een
vakantie. Nou, zegt Theo. “Maak in je verhaal
niet te veel reclame. Het moet niet te druk
worden.”
Gezien hun
leeftijd bepalen ze elk jaar wat ze doen. Wel of
niet naar camping Waalstrand, Vooralsnog kijken
ze elkaar aan en zeggen, we gaan. Het is elk
jaar weer fijn thuiskomen, zegt Diny. |