Het is nog geen halve eeuw geleden dat een leerkracht van de zesde klas lagere school daarnaast ook directeur was. Moest de directeur onverhoopt weg, dan nam een meester of juffrouw de klas er gewoon even bij. De jofele schooldirecteur voor de klas lijkt op een fantasievol kinderboekverhaal. De Rijksoverheid hanteert voor een directeur een aantal basiscompetenties. Zoals visie gestuurd werken. “De schoolleider geeft leiding aan het ontwikkelen en concretiseren van een gezamenlijke visie op onderwijs en draagt deze visie uit om de onderwijsprocessen en leerresultaten te optimaliseren.” Was getekend het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

Directeur Betty van de Logt van IKC de Vonkenmorgen heeft met die competentie te maken. Nog wel, want na de zomervakantie keert ze niet meer terug. 10 juli neemt ze afscheid van het onderwijs. Ze doet geen moeite om een zucht van verlichting te onderdrukken. “Ik heb het altijd met plezier gedaan, maar het is mooi geweest.” Het beroep van directeur is volgens haar zwaarder geworden., zegt ze met een zucht. Maar wel met positieve kanttekeningen, meent ze. Is het wel echt voorbij? “Tot op de laatste dag blijft het mijn passie. Hoe ga ik dit loslaten!"

Podium

Ze mag nog even, maar de ‘bureaucratische bijzaken’ is ze in rap tempo aan het afronden. Maar toch, de laatste maanden had ze zich anders voorgesteld. Door de corona moest de directeur stevig aan de bak. De competenties van leiderschap en persoonlijke karakter kwam in deze crisissituatie boven water. Betty van de Logt is geen directeur die het openbare podium opzoekt.  De competentie van leiderschapsstrategieën die gericht zijn op het bevorderen van samenwerking is  prima, maar dan achter de schermen. Toen Rutte het thuisonderwijs bekend maakte, formeerde de directeur haar coronateam van ‘projectleiders’, met name gericht op het ICT.  In amper  een paar dagen tijd  liep het gesmeerd, met complimenten van het gemeentehuis, weet Betty nog. 

Het systeem van projectleiders past ze vaak toe. Dan heet  het een verbeterteam dat ontwikkeld verbonden is aan praktische  zaken. Leerkrachten kunnen zo meer zelfverantwoording dragen, zo is haar visie . “Het is goed voor de school, dus ook voor onze kinderen.” Dat vindt ze veel belangrijker dan dat ze zelf op de voorgrond staat.

Corona

Als een leerkracht in het weekeinde meldt symptomen te hebben van COVID-19 volgt er een heel circus van overleg en protocollen. De directeur mag flink aan de bak, zonder dat ouders en kinderen er iets van hoeven te merken.

Het zwaarste moment in de coronaperiode, zegt ze, lag bij de dagopvang toen IKC de Vonkenmorgen weer voorzichtig open mocht. Het beeld dat een baby van 10 weken werd gebracht heeft bij de directeur diepe indruk. “Op dat moment besef je dat de school verantwoordelijk is voor een baby van 10 weken.” Dat vraagt volgens Betty uiterste zorgvuldigheid, om het vertrouwen dat ouders in de opvang geven niet te beschamen.

Het IKC mag de scheidende directeur op haar conto schrijven, zegt ze metg trots. Een Integraal Kind Centrum is een organisatie waar kinderen van 0 tot 13 jaar terecht kunnen. Betty kwam op het idee van een IKC omdat het aantal jonge kinderen in Gendt behoorlijk terugliep.

In 2010 stonden 2 klassen leeg. Een signaal om met Joke Rasing van de peuterspeelzaal te gaan praten. Want daar komen de kinderen vandaan die naar de Vonkenmorgen kunnen doorstromen. Op 1 april 2013 werd IKC de Vonkenmorgen als voorbeeld voor heel Lingewaard feestelijk geopend. Het eerste kindje voor de dagopvang weet ze nog heel goed. Sid Kregting.

Boerengat

De basis van Betty’s onderwijscarrière  ligt bij basisschool PC de Drieluik in ‘stad Huissen’. Met toen nog het vooruitstrevende  Daltononderwijs. Haar directe omgeving reageerde verbaasd toen ze hoorde dat ze schooldirecteur werd in Gendt. De reacties waren verbluffend, zegt ze met een ontspannen  lach. “Ga je in een boerengat werken?” Ze werd wel directeur van een school met 570 leerlingen met genoeg uitdagingen. De Drieluik had toen nog 190 leerlingen.
 

Het Daltononderwijs is tegenwoordig in het moderne onderwijs verweven. Ook op de Vonkenmorgen, zegt ze met nadruk.  “Wij willen ook dat elk kind leert om zelfstandig te kunnen werken. ” En ook leren samen te  werken is haar niet vreemd. Samenwerken, hoort tegenwoordig als vaardigheid van een directeur. Toen  ze in 2002 in het ‘boerengat ’ ambitieus van start ging, was dat niet vanzelfsprekend, zegt ze eerlijk. Zonder samenwerking kun je de gewenste stip aan de horizon op je buik schrijven, wist ze al na een jaar. “Een directeur is mede bepalend.” De verbeterteams was een logisch vervolg.

De term boerengat is overigens niet haar keuze. Verre van dat. Gendt heeft ze ervaren als een  prettig en een saamhorig dorp dat niet stil is blijven gestaan in de ontwikkeling.  

Bij een afscheid hoort een terugblik. Betty van de Logt kijkt met een goed gevoel terug. De ‘wapenfeiten’ mag ze in haar pocket meenemen naar stad Huissen. Ondanks de vergrijzing, is het leerlingenaantal bevredigend. Op het bureau  van haar opvolger is recent  het schoolplan neergelegd  met een visie voor de komende jaren.

Het venijn zit in de staart. Ook bij de goedgemutste Betty. De plannen voor nieuwbouw willen maar niet vlotten. “Ik heb altijd verwacht de eerste steen te kunnen leggen voor een nieuwe eigentijdse school. Het is voor mij  een doorn in het oog dat het met  vier jaar overleg niet is gelukt.” En niet perse voor haar zelf, maar voor de kinderen die een eigentijdse school verdienen. IKC de Vonkenmorgen is nu deels gehuisvest in een oud  pand en nog steeds in twee gebouwen gehuisvest. “Ik blijf de nieuwbouw volgen, want hier kan ik echt niet tegen.”
 

Belangstellend

Ingetogen