De
namen hardop noemen, kaarsen
aansteken en verse bloemen op de
graven leggen. Allerzielen is
allang niet meer iets exclusief
katholieks. Op tal van plekken
buiten de kerk staan mensen op
2november stil bij dierbaren die
er niet meer zijn. Het kan heel
troostend zijn om dat samen te
doen, weten ze ook in ons durp.
Providentia zit vol als
voorgangsters Corrie Driessen en
Annemarie Buurman beginnen aan
Allerzielen 2022.
De
aanwezigen zijn van jong tot
oud. Allen met een gezamenlijke
gedachte. “Als je denkt dat je
mij verloren hebt”, is de eerste
zin van de bijeenkomst.
Bidden doen we anders. Zoals
luisteren naar teksten om mee
naar huis te nemen. ‘’Er is wel
een kracht die die al wat leeft,
draagt en stuwt”. Ter
overdenking zingt het koor
Musica Amare: “Ik hoor nog
steeds zijn stem, een klank die
niet kan sterven. Hij leeft, hij
leeft, totdat ik hem vergeten
ben.”
Terwijl Corrie en Annemarie de
namen voorlezen worden 35
kaarsen ontstoken voor de
overleden personen in de Gendtse
gemeenschap. Voor 35 mensen die
we wellicht van dichtbij hebben
gekend. Corrie Driesen leest de
slottekst. “Ik hoop dat je
ergens nog een oogje in het zeil
houdt zodat ik verder kan.”Na
afloop is er koffie en thee met
een gezellige klets. |