Ons volkslied

Vrienden GUG

Info voor toeristen

    0481-421408 06-1387 66 24  

 

 
 
70 jaar lid harmonie  (donderdag  12 januari ) Terug Vépé
   
Deze pagina wordt mede mogelijk gemaakt door deze Gendtse Vrienden
 
 

 

 

 

 

   
 
 
Jan en Ria Schennink rommelen wat in de historie van RK Harmonie Caecilia Gendt. Foto’s roepen herinneringen op. Over Kersenfeesten, hofkapel de Vette Kluut en veul Gendtenaren. Aan de huiskamertafel is het mijmeren over nostalgische Gendtse tijden, de harmonie van toen en heden. “Ja, dat doet Jan zeker wat”, zegt Ria. De hoofdpersoon houdt zich nog rustig.

Jan is gehuldigd voor zijn 70-jarig lidmaatschap. De vergulde speld van de Koninklijke Nederlandse Muziek Organisatie (KNMO) ligt in een doosje geborgen, samen met overige bondsspelden. Met zijn oorkondes kun je kwartetten.



De 85-jarige jubilaris heeft zijn bassaxofoon al een poosje geleden zonder pijn overgedragen aan Cor van de Brand. Zijn trots over Caecilia zit stevig in zijn ziel. Oude verhalen rollen in smakelijk dialect over tafel. Zien muleke heeft niks ingeboet.

Wars van jaartallen komt zijn rijke durpsgeschiedenis van de harmonie in beeld.
Jan Schennink is een man die gehecht is aan oude tijden maar geen afkeer heeft aan vernieuwingen. Eerst is er ruimte voor zijn historie. Daarna zijn visie over de toekomst van Caecilia.
 
q
Mien bruur zat toen bij de schutterij”, zegt de harmoniesenior zonder schaamte.

Grote ding

De familie van Gendtse Schenninkjes is nauw verbonden aan de harmonie. Thé Schennink uut de Kommerdiek was in 1936 één van de oprichters. “Mien bruur zat toen bij de schutterij”, zegt de harmoniesenior zonder schaamte. Caecilia stelde kort voor de oorlog muzikaal weinig voor. Un bietje over de weg trekken, kwalificeerde Jan de oprichterstijd van zijn broer. “Naor de oorlog was ok nog een moeilijke tied. De ouwe instrumenten waren verdwenen of hartstikke verroes.” Met het bestuur van burgemeester Jo van der Meulen en andere notabelen konden nieuwe instrumenten aangeschaft worden. Toen Jan in 1952 lid werd kreeg hij een klarinet. Zoals het vroeger ging, werden nieuwelingen opgeleid door eigen muzikanten. ”Mien leermeister was Thé Teunissen.”

Sousafoon

De liep ander dan verwacht, begint Jan. Het oudste lid Bart Rensen blies de sousafoon. “Je wit wel dat zwaore grote ding.” Jan gaat er voor zitten. “Bartje strukelde bij het marcheren en viel uut. Gerrit Bekhuus kwam bij mien of ik de bas wilde speule. En zei meteen ja.” Jantje ging op muziekles bij Frans de Beijer.

q
“Binnen een mum van tied liep ik dertig meter achter het orkest aon.”

Maar ook dat avontuur liep stuk. Caecilia bracht toen veel serenades. Dit keer bij het huis van bestuurslid Gerus Cornelissen ien Hulleze. “En nauw kum het. Mo’j veurstelle, met een harde tegewiend over de diek naor Gerus. Ik kon de ploeg met dat zwaore ding op mien schouwers nie bijhouwe. Binnen een mum van tied liep ik dertig meter achter het orkest aon.”

 

 

Hij kreeg van de dirigent het advies een baritonsaxofoon te spelen. Mooi, maar er was geen geld. Hier legde hij de basis van het ‘schooien’ voor de vereniging, zoals Jan het zelf betitelt. Zijn vrolijke bespraaktheid was zijn handelsmerk. Niks mailen, bellen of appen, maar persoonlijk op het doel af gaan. Door gesprekken aan de keukentafel werden de financiële problemen op tafel gelegd. . Vier kostuums zijn er in al die jaren bij elkaar gesprokkeld. Ook de aanschaf voor zijn saxofoon was voor de harmonie haalbaar.
Het geschooj bij de juiste mensen heeft veel opgeleverd. Jan was dirigent van hofkapel de Vette Kluut en deed tijdens carnavalsavonden goeie zaken. “Ik wis bij de heren van de Raad van Elf de financiële middelen voor een nieuwe baritonsaxofoon bij mekaor te schooien. ”

Jan Schennink noemt zichzelf een persoon die niet persé op de voorgrond hoeft te staan. Toch gebeurde het vaak bij veel opstootjes van de harmonie. En natuurlijk bij het organiseren van de Kersenfeesten. De opening was het hoogtepunt van creativiteit schemert door zijn betoog. “Waar lol in zat had ik wel oren naar.” Nu draait het bij een organiserende vereniging veel meer om financieel zoveel mogelijk over te houden, verzucht Jan.
Hij kwalificeert zich als een middelmatige muzikant. Hetzelfde geldt als dirigent van De Vette Kluut. “Het enige wat ik dé was erveur te zurge dat de muzikanten samen begonnen en samen eindigde.” Als saxofonist heeft hij tot het einde thuis gerepeteerd. Tot het echtpaar verhuisde van de Kommerdijk naar een appartement in Anna’s Hof. om het gevaar dat de buren zich aan zijn basgetoeter zouden kunnen storen is hij gestopt met muziek maken.

Deel 2

de jubilaris gaat ogenschijnlijk met een lach door het leven. Zijn mond roeren gaat hem nog steeds goed af, ook als het nodig is om zonder omhaal de alarmbel te luiden. De harmonie heeft nog steeds een bijzonder plek, maar kijkend naar de toekomst van St. Caecilia maakt hij zich zorgen. Het ledental zakt en er is noodgedwongen geen marcherende harmonie meer op straat. Dat doet hem stilletjes pijn.

Hofkapel De Vette Kluut

Wat Harmonie St. Caecilia Gendt volgens het erelid en drager van de Zilveren Kers nodig heeft is een bestuur met niet musicerende leden. Muzikanten kunnen zich bezighouden met muziek maken en bestuursleden met bestuurszaken de organisatie en de centen. Jan Schennink kijkt terug naar de periode van het 50 jarig bestaan. Jan werd ‘weer’ benaderd om bestuursleden te zoeken. “En dat was me toen wjèr gelukt” Met genoegen werden namen genoemd als Piet van Dors, Henk de Jong, Mieke Bles, Theo Berns en Harry Scholten.
 

Henk de Jong

De foto’s, oorkondes en speldjes worden door Ria van tafel geruimd. De Koninklijke onderscheiding is niet getoond. “Die doe ik alleen op als op koningsdag vur het gemeintehuus mag staon. De mȏiste onderscheiding blief eigenlijk de Zilveren Kers. Un Gèndtse onderscheiding, dor bun ik trots op.”

 
 
 

Naar het archief

Actueel Kalender Polder Afscheid Martinus
Moment Links Mevrouw Gug Bekende Gendtenaren
Wit je nog Geroezemoes Waal Groeten uit Gendt
Gesprekje Keuvele   Zwarte bladzijde
Hulhuizen Vrienden van GuG Ons volkslied Het platteland

Stichting Groeten uit Gendt heeft ten doel het stimuleren en bewaren van het Gendtse cultuurgoed.

De stichting tracht haar doel te verwezenlijken door het onderhouden van een website en onder de aandacht te brengen van karakteristieke kenmerken van het dorp Gendt tijdens uiteenlopende activiteiten bij alle lagen van de bevolking.

Het gebruik van het Gendtse dialect wordt bevorderd en zo mogelijk gestimuleerd.

 

0481 - 421408

 
St. Maartenstraat 21 6691 XW Gendt
     

Foto bestellen

 
     

Privacy reglement