De jaarlijkse
Kerststallentocht van de Lingewaardse parochie
was voor Gendt misschien wéér een beetje
afscheid nemen de Martinuskerk. Over een paar
dagen is het 2019. Hét jaar dat de sloper zijn
tanden zet in een deel van het godshuis.
De kerststal pronkt. Eric Blankert staat er bij
en mijmert over zijn kerkherinnering. Hun
kinderen hebben alle kerkelijke gebeurtenissen
meegemaakt. Hij kijkt ook naar de scheuren in de
muren. Als bouwkundig adviseur ziet hij de
noodzaak niet om de kerk te slopen. De
bouwkundige staat is volgens hem niet
alarmerend. De ontkerkening heeft het lot van
de Martinuskerk wel bepaald. Laten we blij zijn
dat de kerk blijft bestaan voor huisvesting van
senioren uit ons durp, zo is de redenering van
de Pastoraatsgroep Gendt.
Ongewis
De toekomst van de
kerststal is ongewis. Toos van Zijl heeft de
beeldengroep al jaren liefdevol in haar beheer.
Ze weet het ook niet , laat ze weten. Het
parochiebestuur is aan zet, maar laten weinig
informatie los.
Na Driekoningen zijn Jozef en Maria, Kindje
Jezus, de herders, het vee en de drie Wijzen uit
het Oosten Caspar, Melchior en Balthasar, weer
verpakt in stoffige dozen.
|