Vier dagen zijn de scholen op slot. Scholen en vooral niet te vergeten de ouders beginnen aan de situatie te wennen. Althans, het begint langzaam neer te dalen waar ons land in is terecht gekomen.

Veel achtstegroepers zullen een gat in de lucht springen. Er komt dit schooljaar geen eindtoets, zo heeft minister Arie Slob besloten. Leraren hebben hun handen al vol aan de opvang van kinderen en het organiseren van afstandsonderwijs voor thuiszitters.

Per school zijn er de afgelopen dagen gemiddeld 5 kinderen opgevangen van ouders met vitale beroepen. Precies het aantal van IKC de Tichelaar. 4 basisschoolkinderen en 1 kind wordt bezig gehouden op de opvang.
GuG op bezoek. Waar normaal kinderen door de gang rennen, is doodse stilte. De aula is het centrum van samenkomst en cultuur, maar voor het podium  hangt een rood-witte ketting. De aula is vandaag  het ‘klaslokaal ’ van Lincy Zwartkruis.  In het gewone schoolleven onderwijsassistent  bij de bovenbouw, nu geeft ze ‘les’ aan Iris, Teun, Rik en Jop.

Het is even pauze. “Jullie kunnen  nu even spelen en dan gaan we vóór de pauze  10 minuten lezen. Kiezen jullie een boek  uit?”  De vier rennen eendrachtig richting leeshoek. Maar Teun zorgt voor een aangename wending. Hij stoeit met kaarten van het spel Wat Ben Ik? Een hilarisch spel waarin je de gekste vragen kunt stellen. Juf Lincy voelt de sfeer moeiteloos aan. Het spel is ook leerzaam. Er komen nog momenten genoeg om een boek open te slaan. De enthousiaste onderwijsassistent Lincy Zwartkruis is een fiets.

Kinderen moeten hun energie kwijt. Tijd om de deur te openen voor de speelplaats. Tijd voor een gesprekje met GuG. Vrij van school is feest. Vakantie. Lincy en de vier leerlingen zien het anders. Wellicht hebben deze kinderen het veel gezelliger dan thuis. En rustiger, zo is haar gedachte.

Bizar, gezellig en uitdagend. Kernwoorden die bij haar spontaan opkomen. Ze denkt vooral aan al die ouders en verzorgers die naast hun dagelijkse werk kinderen onderwijs moeten geven. En vooral de onzekerheid, zegt ze. Hoe lang gaat dit duren. Niemand kan het zeggen. “Maar we houden de moed er in hoor.” Buiten staan 4 kinderen te popelen om met haar te basketballen.