Dries Koppejan (51)

Lange afstanden zijn geen probleem. Hij geniet achter het stuur. Dries Koppejan vindt een auto best leuk, maar om zijn auto als een Heilige Koe te beschouwen, dat gaat hem nou net iets te ver. “Ik heb mijn auto gewoon nodig voor mijn werk. Dan bedoel ik een auto waar ik altijd van op aan moet kunnen.” Hij zegt daarbij met nadruk een gruwelijk pest te hebben aan pech onderweg. De geavanceerde autotechniek van tegenwoordig is niet aan hem besteed, geeft hij eerlijk toe. “De jongens van JST zijn voor mij de techneuten.”

Dries is vanaf 2014 ondernemer, eigenaar van Lifestyle & Wol sinds dit jaar ook van Dock16 in Gendt. Als importeur van schapenwollen kleding, beddenproducten en vachten is hij voor klantenbezoek op de weg. Na dit gesprek heeft hij de volgende dag een autorit van naar schatting vijfhonderd kilometer voor de boeg. Zijn navigatie is geprogrammeerd op een adres in Luik. “Bij zo’n afspraak probeer ik het altijd met andere klanten te combineren.” De zijsprongetjes zijn naar Eperheide (gemeente Gulpen-Wittem) en Maastricht.

En, zegt hij met haast een jongensachtige trots, zijn Transporter 4-wiel heeft een vierwielaandrijving. In de autowereld staat zijn werkpaard als de ‘Bus van de wildernis’ genoemd. En het heeft niets met status te maken reageert hij snel, wanneer de interviewer lichtelijk verbaasd zijn wenkbrouwer fronst. Status? “Ik kom bij schapenherders. Nou, ik geef het je te doen als je met een gewone volgeladen bus over mulle grond door de Limburgse heuvels moet rijden.” Daarnaast zegt Dries, staat hij op markten die soms op weilanden worden gehouden. Ook de tijdelijke parkeerplaatsen zijn vaak op weilanden. Bij langdurige regenval wordt dat een sompige bedoeling, weet hij uit ervaring. Zijn gelaat krijgt dan jongensachtige trekjes. “Op zo’n sompige weiland kom je met een Caddy zeker vast te zitten. En niet met mijn 4weel- transporter.”

Status had hij al niet op 18-jarige leeftijd, zo legt hij uit. Drieske had het advies van zijn vader als zelfstandige orgelbouwer stevig in zijn oren geknoopt. Koop als je kunt altijd kwalitatief goed spul, was zijn boodschap. “In mijn jeugd moest je stoer voor de dag komen met een Golfje GTI of zo. Maar dat betekende wel dat ze noodgedwongen een bak van vijftien jaar of nog ouder rondreden.” Drieske Koppejan slaagde bij zijn eerste rijexamen en stapt op advies van pa in een gedegen Peugeot 204 van 3 jaar oud. Een kilometervreter werd hij pas later. Met de VW Transporter TDI rijdt hij jaarlijks ongeveer 40.000 kilometer. Soms als een tevreden jongetje, zo geeft hij voorzichtig toe.