Vroeger, héél vroeger zaten de paarden- en ponyhandelaren op het terras van café ’t Centrum rond negen uur  al geruime tijd aan de borrel. De handel werd besproken en sterke verhalen verteld.  Om die tijd druppelen vanochtend de bezoekers van de paarden- en ponykeuring achter de drankhekken. Er was een duidelijke scheiding in de belangstellenden. Je had kénners die wisten van dieren met vier benen en een hoofd en minse die puur vur de klets en ontmoeting waren gekomen.

Het bestuur van de Gendtse paarden- en ponykeuring strijdt al jaren om de bezoekersaantallen. Het zou mooi zijn om de ruim honderd jarige traditie te kunnen behouden. Dit jaar is de inschrijving voor de keuring beduidend hoger, weet voorzitter Pieter van den Broek. Met name de Friese paarden waren vandaag opvallen veel aanwezig.

Het huidige bestuur heeft de straathandel aan het touw op tijd afgeschaft. De Bemmelse ponymarkt bijvoorbeeld heeft zijn handel dit jaar fors zien dalen. Van 550 tot 600 paarden en pony's in 2019 naar 250 dit jaar.
Maar Gendt moet ook oppassen, zegt een doorgewinterd jurylid, Hij kent het oude Gendt op zijn duimpje en jureerde al toen de jury nog (verplicht) met de traditioneel bolhoed in de ring stond. Hij kijkt naar Wim Bouwman uit Doornenburg. Als die ermee stopt heb je zo maar tien pony’s minder bij de keuring, weet hij. Hij geeft de traditionele keuringen in Nederland nog zo’n tien jaar.

Geen gunstige conclusie, maar ien de zanderige Durpstraot was hiervan weinig te merken. Er werd gestreden om de hoogste geldprijzen en de grootste bekers. Sara Ederveen was na een prijsuitdeling een paar keer glunderend terug in de ring te zien
Buiten de dranghekken staat een groepje ‘agrarische oudheden’. Ze praten niet over de keuringen. Ze houden de Gendtse traditie van de durpsklets ien ere.