In het atelier van Jan Rooding pronkt zijn schilderij van Maria Magdalena. Het is klaar. Het is geworden zoals hij in gedachten had. “Ik ben er erg tevreden over”, zegt Jan met bescheiden trots. Zijn werk krijgt een prominente plaats in het Parochie Centrum Gendt  die, binnen de gefuseerde RK parochie H. Maria Magdalena, een eigenzinnige kleur geeft aan hun geloofsgemeenschap.  

Belangrijke vrouwen werden in de Bijbelse geschiedenis vaak als zondaars gezien en dat hun positie binnen de kerk onder druk stond. Jan Rooding verbeeldt het met emotie, karakter, spanning en schoonheid met ‘zijn’ Maria Magdalena.

Maar wie is die mystieke vrouw? Hét feitelijke antwoord bestaat niet. Maria Magdalena is wellicht één van de bekendste maar zeker ook de meest beruchte vrouw uit het Nieuwe Testament. Haar gedrag en karakter hebben niet gestrookt met de heersende orde. Jan Rooding heeft onderzoek gedaan en zijn Maria Magdalena gemaakt. In de 16e eeuw maakten tientallen kunstenaars schilderijen van Maria Magdalena als een zondige vrouw. Jan Rooding heeft een krachtige en stoere vrouw geschilderd die Jezus beschouwde als zijn ‘Rabboni’ (meester). De emotie die hij in zijn schilderij toont is het kruispunt van emotie. Van pijn, verdriet, schoonheid en verbazing. “Ja, ze was een pittig type en een mooie vrouw”, concludeert hij met een lach. Jan Rooding is een gevoelsmens, maar als daadkrachtige tandarts weet hij ook dat hij mensen soms fysiek pijn kan doen. Niet om pijn te doen, maar om mensen van hun pijn af te helpen, zo is zijn redenering.

Balsem

Zijn Maria Magdalena kan voor eenieder een ander verhaal oproepen, weet hij. Toch zijn bij het werk van Jan Rooding feitelijke herkenningspunten van de Venitiaanse kunstschilder Titiaan in de zestiende eeuw.  Het losse haar betekende volgens Titiaan dat Maria Magdalena de voeten van Jezus met haar haar afdroogt. Rood is als tegenstelling met het maagdelijke blauw. Rood verwijst naar erotiek en zonde. Het kruikje met balsem in haar stevige handen  is voor Jan Rooding erg belangrijk. Het verwijst naar de kruisafname van Jezus waar Maria Magdalena het lichaam van de meester waste en begroef.

Schilderen is bij de 62 jarige Gendtenaar later ontstaan. Het potlood zit in zijn genen. Op de werktafel liggen zijn potloden als relikwieën te wachten om gebruikt te worden. Zelf vindt hij dat zijn atelier er niet opgeruimd uitziet.  Een opmerking die zijn karakter typeert.  Het ruwe ‘geklodder’ van Herman Brood is niet bepaald zijn favoriet. De kalme tekenaar houdt van het fijne werk.  Zijn tekeningen met  aandacht voor details zijn een lust voor het oog. Een piepklein insect kan het verhaal al anders weergeven. Er schuilt altijd humor in.  
Jan Rooding denkt wellicht zijn hele leven in tekeningen. “Mijn moeder zei altijd dat ik eerder kon tekenen dan praten”, weet hij nog en loopt graag naar zijn opslagruimte voor een bijzondere getuigenis.

In een oude schoendoos schuilt de oorsprong met tekeningen die hij als 5 en 6-jarig jongetje op school heeft getekend.  Op 15 maart 1966 tekent hij al een priester voor het altaar. De kinderhumor? Met rode blosjes op zijn gelovige wangen. ‘Zijn’ Maria Magdalena zou de karaktervolle tekening best mooi hebben gevonden.

Het schilderij van de ‘pittige’ Maria Magdalena komt naast twee panelen van de Kruisweg. Met afbeeldingen van moedige vrouwen die onverschrokken handelen naar soldaten.  Veronica droogt het gezicht van Jezus af die met het kruis op zijn schouder op weg is naar zijn ter doodveroordeling. Het ander paneel toont vrouwen die zich niet  tegen laten houden om nog heel even  bij Jezus te zijn.

Annemarie Buurman kan nog niet zeggen wanneer het schilderij naar het Parochie Centrum Gendt komt. Het wachten is op klussenman Frank van den Brink die een houten lijst maakt.