|
De
derde dinsdag van augustus staat de
Paarden- en Ponykeuring als een baken op
de kermisagenda. Het is dit jaar een
eeuw geleden dat door de ‘geachte
bestuurders van de Gendtsche
Paardenmarkt’ de eerste loterij werd
gehouden. En dat mag gevierd worden,
zegt het jonge bestuur van de Gendtse
Paarden- en Ponykeuring. In aanloop van
het jubileumfeest gaat GuG op zoek naar
het sentiment van onze Gendtsche
Paardenmarkt.
Een
gesprek met Christy Degen (23). Over
haar een jeugdsentiment en haar gedachte
naar de toekomst. Opgegroeid in een
gezin die notabene geen enkele
affiniteit had, was de 5-jarige Christy
al bezeten van de edele viervoeters.
Een vraag
op GuG’s Facebook van Christy Degen,
naar aanleiding van foto’s van de
paarden- en ponykeuring in 2007 “Dit is
dus Willem met Evelien Hageman, ik was
benieuwd of je nog een foto hebt van de
andere haflinger. Als je daar geen tijd
voor hebt snap ik dat ook. Bedankt
alvast!”
Een
hafliner is voor een leek een
knuffelpony. Voor ingewijden een
voskleurig paardje dat opvalt door zijn
lichte vlaskleurige manen en staart.
Helaas moet GuG haar teleurstellen. Geen
foto, en zocht haar thuis op.
Christy woont met haar moeder in een
seniorenwoning. Geen spoor van een
weiland, laat staan van een haflinger.
Wel een Zwitserse witte herdershond die
me in de voordeur kwispelend opwacht.
Odin heet
de viervoeter. De viervoeter is
eigenlijk de vervanger voor haar
paardenliefde begint Christy met haar
uitleg. Haar voskleurige ‘paardjes’
Hanneke en Willem zijn erg belangrijk
geweest. “Ik ben er trots op dat ze een
deel van mijn jeugd zijn geweest. Het
wás mijn jeugd” Het ultieme van
paardrijden gaf het gevoel van vrijheid
en rijkdom, zo pakt ze haar jeugdige
gevoelens samen.
Haar mooie
herinneringen zijn foto’s en prijzen.
Hanneke en Willem waren eigendom van
wijlen Jan Evers uut de Kommerdiek,
legt ze uit. “Jan gaf me het gevoel dat
ze van mij waren. Elke dag kwam ik in de
Kommerdijk om ze te verzorgen. Alleen in
mijn vakanties nam Jan de verzorging
over.”
Hanneke
kwam in haar leven in 2002 tot 2011.
Willem diende zich aan in 2007 tot 2016.
Ze kreeg ‘haar Willem’ drie maanden na
het overlijden van haar vader. “Het
heeft me hele leven bepaald”, zegt ze
met een liefdevolle glimlach.
De
behaalde prijzen, zoals bij de
Paardenvierdaagse in Epe, zijn blijvende
herinneringen. Ze is er zichtbaar nog
steeds trost op. ‘s Maandags voor
Paardenmarkt was ze vol overgave bezig
met de verzorging voor Willem. “Hij
moest er voor de keuring natuurlijk mooi
uitzien.”
Ze is 4e
jaars student Integrale
Veiligheidskunde. Vanwege die studie
heeft ze een paar jaar de paarden- en
ponykeuring niet kunnen bezoeken. Maar
dit jaar wel, zegt ze met nadruk. Graag
zelfs. Haar wens is om na haar studie
een overheidsbaan te krijgen, maar zeker
ook op de Gendtse paarden- en
ponykeuring terug te mogen komen met een
‘eigen’ paard. |
