---

-

Ik kan het weer, lekker fietsen door het durp. Even weg van ons mooie moderne appartement. Mijmerend zwermen ontroerende beelden van het ‘oude Gendt’ door mijn grijze hersencellen. Ook als ik langs de toren van Catootje fiets. Terwijl ik deze foto miek, lup de huidige bewoner/klusser door het beeld. Waar vroeger de kleding van Catootje hing, sté nôw het bouwspul van de vosklusser. Het vurige college met wethouwer Theo Jansen hèt nog met veul bravour een handhavingszaak gestart, maar het liep op niks uut. En zo liep het vaker af met het eerste warehuus uit de Betuwse omgeving. Als kiend liep ik langs de schappen met spulgoed te dromen. Mijn moeder gaf dan mjèstal gin sjoege

Sinds 2002 heeft Historische Kring Gente ervoor  geijverd om dit toen leegstaande pand op de monumentenlijst te krijgen. Gebiedsontwikkeling, zoals het netjes hiet, stond steeds ien de weg.

De gemeenteraad heeft er een potje van gemak. Behoud van het pand werd er telkens zonder onderbouwing, geschreeuwd. Het pand kum uut de jaore twintig van de vùrige eeuw. Het was het eerste warenhuis in de omgeving. Het was vur die tied zeer vooruitstrevend. Behalve de cultuurhistorische waarde werd het pand ook architectonisch gezien als belangrijk voor Gendt.

De gemeinteraod van Lingewaard stelde ien de vurige eeuw dit: Bij de herontwikkeling van het centrum van Gendt het behoud van karakteristieke elementen van 'Catootje', zoals het pand plaatselijk ook wel bekend staat, als uitgangspunt genomen wordt. Over de exacte manier waarop die karakteristieke elementen behouden moeten blijven ontstond nooit duidelijkheid. Het pand kende wel cultuurhistorische waarde voor ons durp. De politiek debatteerde er jaorelang  lustig op los. En wat is er van onze Gendtse trots overgebleven? Gin donder.  De  sluwe vosklusser kan onder de karakteristieke toren gewoon deurgaon. Ik blief mijmeren over vroeger. Er kum un tied dat de toren met sacherijn van zien troon vil. Gelukkig hebben we dan de foto nog.